Ongeduldig boontje

Ik stond bij ’s lands grootste drogisterij (dat denk ik dan, ik heb niet gecontroleerd of ‘ie ook echt de allergrootste is) in de rij. En het duurde al even. Best lastig voor iemand als ik, wiens sterkste eigenschap niet geduld is ;-).
De rij bij deze winkel is wat vaag: er bestaat een onofficiële rij voor 4 willekeurig geplaatste kassa’s. Meestal roept een caissière dan: ‘De eerstvolgende is aan de beurt’, waarop de eerste uit die onofficiële rij naar de betreffende kassa gaat. Dit maal stond er een rij van ongeveer 6 personen. Ik was de tweede wachtende in de rij, er was één kassa geopend. Toen er een tweede kassa openging, liep de meneer voor mij daar naar toe. Direct daarna haalde de mevrouw áchter mij (notice de nadruk op achter), mij rechts in om bij de nieuw geopende kassa in de rij te gaan staan. Ik voelde mijn weerstand ter plekke stijgen, gedachten plopten op en vochten om een plekje op de eerste rang: ‘Hallooooo, zo werkt dat hier dus niet!’, ‘WTF, ga eens even heel snel terug in je hok!’ en ‘Helmar, relax een beetje, misschien weet ze gewoon niet hoe dit hier gaat in deze briljante Vinexwijk, of misschien heeft zij wel echt haast.’
Uiteindelijk was ik op hetzelfde moment aan de beurt bij ‘mijn’ kassa als zij bij die van haar. Ik was toch zeker 3 seconden eerder klaar en voelde een licht triomfantelijke grijns opkomen. Die vrij snel vervloog toen ik de deur van de altijd verrassende en steeds voordelige keten uitliep en de poortjes piepten. Ik kon weer terug om de electronische beveiliging van het gekochte product er af te laten halen, waarbij niet helemaal duidelijk was of de caissière niet had opgelet of ik het product te haastig had meegegrist na het betalen (dat laatste sluit ik in deze situatie niet uit ;-)).

Moraal van dit verhaal?
Nee, niet ‘karma is a bitch’ of ‘boontje komt om zijn loontje’.
Wel: een klein verhaaltje, om te illustreren hoe makkelijk en snel die gedachten gaan, je gevoel veroorzaken of versterken en zelfs iets in je lichaam bewerkstelligen (spanning bijvoorbeeld maar ook zelfvoldaan grijzen). Nu was dat in dit geval niet zo’n ramp: ik heb niet geschreeuwd, überhaupt niets gezegd, niet gemept, zelfs niet gezucht. Al zal mijn energie zelfs op die drie meter afstand door die dikke winterjas voelbaar zijn geweest. In andere situaties is dit wel eens anders: voordat ik het weet haal ik wel verbaal uit bij irritatie of ongeduld of zucht ik eens even héél merkbaar. En dan kan mindfulness zó behulpzaam zijn: daarmee leer je om je gedachten & gevoelens van een afstandje te bekijken, zodat je bewust kunt kiezen hoe je reageert op iets. Niet omdat je niet uit een automatisme mág reageren, maar omdat het misschien wel fijner voor jezelf en die ander is om vanuit aandacht te reageren.

Zin om jouw automatisch patronen te onderzoeken en te kijken hoe jij stress kunt beantwoorden, in plaats van er op te reageren vanuit een automatische? Dan kan de 8-weekse mindfulnesstraining die op woensdagavond 26 februari in Zwolle start voor jou een fijne zijn! Meer informatie en aanmelden kan hier.