Het was een vrijdag in september. Na een lange hete zomer hadden we nu al weer een paar weken knisperfrisse temperaturen, veel spontane regenbuitjes en winderige momenten. Ook die ochtend was er vol van. Vlak voordat hij, onze 11-jarige, de deur achter zich dicht trok om naar school te gaan, regende het nog. Ik riep […]
Lees meerNet die ochtend had ik in de kantoorruimte waar ik zat een poster opgehangen om één van mijn mindfulnesstrainingen aan te kondigen. De ogen van de klant met wie ik aan tafel zat dwaalde halverwege ons gesprek af naar de poster. ‘Goh, ja. Mindfulness. Zo’n toestand joh. Heb jij daar wat mee?’, vroeg hij mij. […]
Lees meerHet was van plastic en eigenlijk heel erg lelijk. Paste niet bij mijn esthetisch verantwoorde stipjesblouse en was niet mijn smaak. Toch bespeurde ik een glimlach op mijn eigen gezicht toen ik er naar keek.
Lees meerWat logisch was, het was een stiltedag. De enige die legaal mocht praten, was de mindfulness trainster.
Lees meerIk las er weer een: een boek met een boel stickertjes. Sommige boeken verdienen dat: een plakkertje dat je makkelijk terug brengt naar de mooie zinnen, naar de waardevolle woorden.
Lees meerHet zinnetje stond voor in het boek ‘The heart of zen’ dat ik zojuist had aangeschaft (een mensch heeft immers nooit boeken genoeg – ook al denken mijn huisgenoten en Marie Kondo daar anders over).
Lees meer